یک عددCase Study موجود است!

هوالمحبوب: 

از خواب پا میشم ،دوش میگیرم ویه املت مشتی با سالاد واسه صبحانه آماده میکنم و همراه با آهنگ مهران زاهدی خوشحال و خرم تناول میکنم و به سخنان خانوم خونه گوش میدم و لبخند زنان سر تکون میدم وگاهی توی اوج آهنگ باهاش بلند همراهی میکنم ویه چهچهی میزنم عجیب وانگار نه انگار یکی داره برامون مینطقه!  

"یک دم از خیاااااااال من.........نمی روی ای غزال من........دگر چه پرسی زحال من.......تا هستم 

 من اسیر کوی توام.......در آرزوی توام.......اگر تورا جویم....حدیث دل گویم ...بگو کجایی؟....به 

 دست تو دادم.......دل پریشانم.......دگرچه خواهی......فتاده ام از پا......بگو که ازجانم........دگر چه خواهی؟؟؟!" 

من با این آهنگ حالت عادی ندارم!انگارنذر دارم حتما یا باهاش خوشحال وسرمست باشم یا   

 گریه کنم.وچون حالا زمانی واسه اشک وناله وزاری ندارم گزینه ی اول رو انتخاب میکنم!!همچین  

با  صدای خشدارم می آوازم که به سرفه می افتم.یک هفته روی صدام کارکردم ها!بازگویا همه 

 نقش برآب شد !!!آخه چندروزه گذشته به دلیل سرما خوردگی چنان صدایی از ما گرفته شد  که 

 حسودان ومعاندان جشنی برپاکرده بودند چنان!که به حول وقوه ی الهی باز زمستون تموم 

 شدوروسیاهی به زغال ماند وبلبل گلستان معرفت چهچهه اش رو از نوآغازید!!به به!بزن زنگو! 

 خلاصه چنان مشعوفم وسرخوش که نگو ونپرس!! 

حزن وشادی تلفیق شده وآماده ی شروع یک صبح دلپذیر که یهو خانوم یادآورمیشند:"پَ کِی میری  دفتر!؟!" وتازه یادم می افته وای ی ی ی ی ی ی!دیر شد! 

"کـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــی رود رخ ماهت از نظرم ،نظرم......به غیر نامت کی نام دگر 

 ببرم....اگر تورا جویم.....حدیث دل گویم....بگو......." 

که دیگه بقیه موسیقی رو نمیشنوم ،چون پریدم پایین توی اتاقم و دارم تند تند لباس 

 میپوشم.دکمه های مانتوم رو توی کوچه میبندم وبند کفشم رو توی راه سفت میکنم!متنفرم از 

 تاکسی گرفتن ولی مجبورم!هرچی باشه درسته دارم توی دفتر احسان کار میکنم ولی قرار 

 نیست لنگه ظهربرسم وگوشم رو واسه شنیدن شماتت آماده کنم !باید پیه ی استشمام بوی 

 سیگار و شنیدن موزیک "دیشب با هم دسته جمعی رفته بودیم  زیارت........"وغرزدنه راننده 

 وبلندبلند صحبت کردن با موبایل بغل دستیم وهمجواری با یه آدم گنده که تا نفس میکشه 

 میخوای خفه بشی تازه اگه شانس بیاری و مرد نباشه(!)وپس نگرفتنه بقیه ی پول خوردم ومهمتر از همه پرداخت کرایه ی ثقیل تاکسی رو به تنم بمالم!  

تا سوار تاکسی میشم،حس خوبی من رو میگیره!یه بوی خوشبوی لایتی تو فضای تاکسی میاد! 

حس تبلیغ ادکلن Nice  رو دارم!صدای "چهارفصل ویوالدی" کل فضای کوچیک ومحصور تاکسی رو 

 پرکرده!فک میکنم اشتباهی سوار شدم،اما مطمئنم سوارتاکسی شدم!فلش بک میزنم که ببینم  آرم تاکسی رو روی ماشین دیدم یا نه؟!ومطمئنم دیدم!قبل از اینکه بخوام حرکتی بکنم ویا مقصدم رو بگم،صورتش رو برمیگردونه ومیپرسه:"دخترم!کجا پیاده میشی؟!"به نظر 56 یا 7 ساله میاد. موهای جوگندمی داره،بیشترش سفیده تا سیاه.پوست گندمی وچشمای تیره که یه جورخاصی برق میزنه!انگارچشماش داره میخنده! 

نکنه بازاریابی  فلیپ کاتلر رو خونده که میدونه باید چه طور رفتارکنه؟! 

مطمئنم صدام حالت عادی نداره وبیشتر صدام متعجبه تا نگاهم!می گم:"نرسیده به احمدآبادپیاده میشم!" 

اوج آهنگه ،نرم وسبک ودلنشین! 

دوتا خانوم کنارم نشستند ویه آقا روی صندلی جلو،کمربندش رو هم بسته!آقا توی مسیر پیاده 

 میشه ویه آقای سیگار به دست میاد جلو!

من نمیدونم اول صبحی چی خورده که باید با سیگارهضم بشه!   I HATE IT!  

راننده مودبانه میخواد که سیگارش رو خاموش کنه وسوار بشه،چون مزاحم بقیه ی مسافراست!! 

اینقدرلحنش مودبانه است که قدرت تهاجم رو از طرف میگیره وسیگارش رو پرت میکنه ومیگه 

 محض گل روی شما!راننده میگه کاش کمربندتون رو میبستید که خیالم از بابت سلامتیتون راحت باشه. وکیه که به ندای آدمهایی که نگرانش هستند پاسخ نده؟! 

اینقدرحس خوبی دارم که نگو!یه صدای آرامش بخش!یه بوی خوش!یه فضای آروم!جای آقای قاسمی خالی که بگیره  بخوابه!!!! 

غرق در حس خوبم هستم که متوجه میشم از مقصدم عبور کردم،دستپاچه میگم :"آقا نگه دارید! 

خیلی رد شدیم!"چشماش رو ازتوآینه میبینم که میخنده !انگار عادت داره!نگه میداره وپول رو ازم میگیره!

کرایه 250 تومان میشه و من پول خورد ندارم و 1000تومن بهش میدم..یه 500 تومنی ویه 200 تومنی توی دستشه وداره دنبال 50 تومنی توی سکه هاش میگرده! 

بهش میگم:نیازی نیست!بقیه اش مال خودتون!!!!!!" 

پیاده میشم وبقیه ی راه رو برمیگردم!فکرکنم اونقدرها هم مهم نیست دیربرسم! 

  دکترحسینی!فک کنم دیگه راستی راستی  باید توی کتابت در مورد اصفهانی ها تجدیدنظر کنی! من باب مثال عرض میکنم!