ع ــــشق یعنــــی حالِــــــت خــــــــــوب باشــــــه ...

هوالمحبوب:

پـــرسید ع ـــشـــق چیـــــست؟ تهــــی کـــــرد جــــام و گفـــت :

بــــر هر کســـی به شــیــــوه ای ایـــن داستـــــــان گذشـــت ...

به سقف اتاق زل میزنم.بالشتم را بغل میکنم،می چرخم ،توی تختم جا به جا میشوم و دوباره شبیه قورباغه ها(!) دست راستم را بالا میبرم و پای چپم را پایین،روی شکمم دراز میکشم و این بار زل میزنم به آجرهای قهوه ای و زرد روبرو و اشکهایم را قورت میدهم.

تو برایم شع ـر میخوانی و من شوق میشوم و این بار نمیشود اشک ها را قورت داد و هی تند تند سر میخورند پایین ولی حواسم هست فین فین راه نیندازم و میخندم تا صدای خنده ام را بشنوی و خیالت تخت باشد و تو ...و امان از تو که همیشه زود دستم را میخوانی!

شعر تمام می شود و من هزار بار تحسینش میکنم و تو برایم اعتراف میکنی نیمه شب سرودی اش تا من دوباره بغض شوم و پرواز کنم.میخواهم برایم حرف بزنی،باید برایم حرف بزنی و حرف میزنی و من چقدر دلم برای حرف زدنت تنگ شده بود.تو حرف میزنی و من از هر کلمه خودم را دار میزنم،لابلای کلماتت گم میشوم و هی تقدست میکنم و باز همان شع ـر را میخواهم و تو می خوانی اش و باز میخوانی و دوباره میخوانی و کاش تا خود ِ صبح هی میخواندی!

قرار به خوابیدن است و من چند روز است طلوع صبح را به چشم می بینم.هیچ مزیتی نداشته باشد خوبی اش این است بعد از چند صد روز خواب ماندن ،درست لحظه ی نـور با خجالت روی گل وسط قالی-همان جا که موبایل خوب آنتن میدهد-قامت میبندم به ستـّاری اش و موقع دعا و خواستن،لپــم را روی "الله" ِسجاده میگذارم ،چشمهایم را میبندم و اشک میریزم و سکوت میکنم و لال میشوم.میدانی؟همه جا تویی!حتـــی وقتی چشمهایم را مقابل او میبندم تو در مقابلی!

دارم کافر میشوم،دارم به هر چیزی غیر از تو کافر میشوم.میدانی"من به کفری که تو پیغمبر آنی شادم..." ولـــی نه! شاد نیستم...غمگینم که نیستی!که هستی و نیستی!که"حالم بد است مثل زمانی که نیستی...دردا که تو همیشه همانی که نیستی".نگرانم! ...توی گوشم صدای تو می وزد که "عاشق که میشوی نگران خودت نباش... "و صدای خودم که "عشق آنچه هستی است نه آنی که نیستی" ولی من نگرانم و میترسم!از فــردا،از نداشتنت،از کـَره ی بادام زمینی ام،از خودم!

تو خوووب میفهمی،میدانی همه اش از دوست داشتن است.این بی قراری ها،این ترس ها،این نگرانی ها،این دلهره ها،این بغض ها،این اشک ها،این دوست داشتن ها...و تو خووب میفهمی کلمه ها عرضه اش را ندارند که نشان دهند "خیلی دوستت دارم" یعنی چقدر.که "خیلی دلتنگم" یعنی چقدر.و ما خوب میفهمیم کلمه ها از همان اول هم عرضه اش را نداشتند لعنتی ها!

جلوی تلویزیون لم میدهم و باز به تویی که درمقابلی زل میزنم.بازیگر ِفیلم، حال خوب را به عشق نسبت میدهد و پشت بندش یک لعنتی ِ دیگر، مردم را به تماشای عاشقی و حال خوب ِ بقیه به سینماهای سراسر دنیا(!) دعوت میکند و من...و من هی دور ِ جمله اش تاب میخورم و قدم میزنم و نمی فهممش!!

- "مگه نمیگند عشق یعنی حالت خوب باشه؟پس چرا من حالم خوب نیست؟"

- " زر زدند!آخه کدوم آدم عاشقی توی ِ تاریخ حالش خوب بوده؟"

درست میگویی!تاریخ به خود آسودگی ندیده از این قـِســم رخدادهـا ،"در طریق عشقبازی امن و آسایش بلاست " و من انگار به اندازه ی تمام تاریخ عاشقم این روزها...!

الـــی نوشت :

یکـ) شب عاشقـــان بیــدل چه شبـــی دراز باشـد...  هزار بار هم گوش بدید،کـَـم ه.

دو) نفیسه چقدر خوبه که هستــی.میفهمی چی میگم؟خیلی خوووبه :)

سهـ)گفته بودم دوستتون دارم که اینقدر مهربونید؟ با شمام ها!با همین یک جفت چشم ِ خیره به مانیتور! :)