یک پی نوشت مستقل...

هوالمحبوب: 

در پی کامنتهای محبت آمیزه(!!!!!!!) عده ی قلیلی از دوستان جان  مجهول الحال  مبنی بر اظهار خرسندی از مطالب پست "اقتصاد مدیریت و EMBA های ساوه ای"اعلام میدارد که ضمن تشکر از لطف دوستان و اینکه هر چی میگی خودتی(!)، دوستانی که از مطالب ذکر شده کمی تا قسمتی حالشون گرفته و خدایی ناکرده ناراحتند بروند سرشون را بزنند تو دیوار و اگه خیلی ناراحتند بروند خودشون را بکشندکه بهترین راه برای آقایون اینه که خودشون را یا از یه ساختمونه بلند پرت کنند پایین یا خودشون را دار بزنند و برای خانمها اینه که قرص بخورند(ترجیحا 100تا)یا توی اتاق در بسته بخوابندو شیره گاز را باز کنند.خواهشا قبلش  اعلام نکنید وادا و اطوار در نیارید تا خودتون را نکشتید نجاتتون بدهند ها!نگرانه بعدش هم نباش ، تو خودت را بکش من حبسش رو میکشم داداشه من!چرا که نه از معذرت خواهی خبریه،نه از تغییر یا حذف پست نام برده.

دستت را بنداز من بچه ی گاراژه غدیر ژانگولرم ها! 

"تو پنداری که بدگو رفت و جان برد؟

حسابش با کرام الکاتبین است!"

بد شده ام....

هوالمحبوب: 

بدون دلیل گفتم که کلاس دارم و از خانه زدم بیرون.می خواستم با خودم باشم ،بدون اینکه کسی نگران زود یا دیر آمدنم باشد.کمی ناراحت بودم.چیزی شبیه دلخوری .از روزهایی که گذشته و آدمها.تمامشان! دلم می خواست با خودم خلوت کنم.کتابخانه ی مرکزی همیشه آدم را به سمت خود میکشد و حتی اگرآنجا کاری نداشته باشی دلت میخواهد به بهانه ای وارد شوی و برای خالی نبودن عریضه هم شده به نقاشی هایی که آنقدرها هم زیبا نیست نگاه کنی و ادای آدمهای همه چیز دان و باکلاس را در بیاوری و بگویی:"فوق العاده است!سبکتان در این طرح چه بوده؟!" و نقاش هم از تعریفتان خر ذوق شود وشروع به توضیحاتی کند که هیچ ازشان سر در نمی اوری و هر چند دقیقه برای اینکه صاحب سخن را بر سر ذوق آوری،سرت را مثل بز اخفش تکان دهی و هی "چه جالب،چه جالب" بگویی.می دانی که؟آدمها دلشان می خواهد تحسین شوند و دیگران را به شگفت آورند و بعد خاطره ی این شگفت آفرینی را برای عده ای تعریف کنند واز تعریف کردنش لذت ببرند. و تو این شانس را به آنها میدهی!.......

TNT....!!

هوالمحبوب: 

کی گفته در این حال و هوا غم دارم؟

بر حال خوشم دلیل محکم دارم 

ایام به کام و کاروبارم سکه

نه زا لو وانگل و مزاحم دارم  

خوشحالم و مملو از شعف،خرسندی

نه غصه و درد وزجروماتم دارم 

من شادم و زندگی عجب گشته کویت!

لبخند به لب، سرور عالم دارم  

الطاف خدا از همه جا میبارد

ازشرم رخی قرمزوپر نم دارم 

چون زندگی ام خوش است و من بی جنبه!

بیخود،الکی،حالتی از رم دارم!.....